ayun blangko.. walang laman ang utak,, walang gustong lumabas at dumaloy sa aking mga daliring naghihintay tumipa sa keyboard na tinititigan ko sa mahaba haba na ring oras..
nakapag blog hop na rin ako at nagbasa na ng mga iba't ibang entry at post.. pero wala pa din..
iba kasi laman ng isip ko.. kailan kaya sya mag eevacuate at lilisanin ang magulo kong mundo?
pero naalala ko yung nabasa ko kani-kanina lang
"I won't say goodbye, for goodbye means going away, and going away means forgetting"
haist tama nga naman.. ang tanong mapapnindigan nga kaya kung mag goodbye ka? minsan naiisip ko yun na kaysa laging ganito ang sitwasyon mas mabuti ngang magpaalam na lang pero habang tumatagal akong nag iisip, manghihinayang naman ako dahil sa araw-araw na ginigawa ng Diyos sya ang isa sa mga rason kung bakit ako nakakangiti at kung bakit laging buo ang mga araw ko..
masya pero mahirap ang sitwasyong kinalalagyan ko ngayon.. pero dahil ako si mhy kakayanin ko ito sa abot ng aking makakaya as long as may dahilan ako para maging masaya at pinapahintulutan nya akong manatili sa buhay nya..
AJAH!!!
No comments:
Post a Comment